rondkomen

betekenis & definitie

rondkomen - onregelmatig werkwoord
uitspraak: rond-ko-men

1. op de rij af bij iedereen langskomen
♢ de jarige kwam langs met haar traktatie
2. er genoeg aan hebben
♢ ik kan echt niet rondkomen met mijn salaris

Onregelmatig werkwoord: rond-ko-men
ik kom rond (... ik rondkom)
jij/u komt rond (... jij rondkomt)
hij/zij komt rond (... hij rondkomt)
wij/zij/jullie komen rond (... wij rondkomen)
ik/jij/u/hij/zij kwam rond (... ik rondkwam)
wij/zij/jullie kwamen rond (... wij rondkwamen)
hij is rondgekomen