omstandig

betekenis & definitie

omstandig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: om-stan-dig

1. uitvoerig of uitgebreid, terwijl dat niet hoeft
♢ omstandig legde hij uit waarom hij te laat was

Bijvoeglijk naamwoord: om-stan-dig
... is omstandiger dan ...
het omstandigst
de/het omstandige ...

Synoniemen
omslachtig