landbouwgrond

betekenis & definitie

landbouwgrond - zelfstandig naamwoord
uitspraak: land-bouw-grond

1. grond die bestemd is voor de landbouw
♢ je mag hier geen huizen bouwen, het is landbouwgrond

Zelfstandig naamwoord: land-bouw-grond
de landbouwgrond
de landbouwgronden