kanten

betekenis & definitie

kanten - regelmatig werkwoord
uitspraak: kan-ten

1. proberen het te laten ophouden of niet door te laten gaan
♢ hij heeft zich gekant tegen dat plan

Regelmatig werkwoord: kan-ten
ik kant
jij/u kant
hij/zij kant
wij/zij/jullie kanten
ik/jij/u/hij/zij kantte
wij/zij/jullie kantten
hij heeft gekant
kantend, kantende

Synoniemen
tegenstribbelen, verzetten

Tegenstellingen
toegeven