hoogvlakte

betekenis & definitie

hoogvlakte - zelfstandig naamwoord
uitspraak: hoog-vlak-te

1. plat vlak dat hoger gelegen is
♢ we klommen omhoog en kwamen op een hoogvlakte

Zelfstandig naamwoord: hoog-vlak-te
de hoogvlakte
de hoogvlakten of -s

Tegenstellingen
laagvlakte