bekend

betekenis & definitie

bekend - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: be-kend

1. wie of wat je kent
♢ dit is een bekend verhaal
1. ben jij hier bekend?
[weet je de weg?]
2. wie of wat veel mensen weten of kennen
♢ Lubbers is een bekende Nederlander
1. je komt me bekend voor
[ik denk dat ik je ken]
2. dat is algemeen bekend
[iedereen weet het]
3. dat klinkt me bekend in de oren
[dat heb ik wel eens eerder gehoord]
4. naar de bekende weg vragen
[iets vragen wat je al weet]

Bijvoeglijk naamwoord: be-kend
... is bekender dan ...
het bekendst
de/het bekende ...
iets bekends

Synoniemen
kenbaar

Tegenstellingen
onbekend