De (Herv.) Marekerk (Lange Mare 48) is een achtzijdige classisistische centraalbouw met lage omgang en dakruiter, gebouwd in 1639-'49 naar een ontwerp van Arent van 's-Gravesande (gewijzigd door Jacob van Campen). De afwerking van de zandstenen ingangspartij met ionische pilasters en fronton geschiedde in 1657 naar plannen van Huyberts Cornelisz van Duyvenvlucht, nadat een door Van Campen ontworpen zuilenportiek kwam te vervallen.
De kerk heeft een dubbelschalige houten koepel op acht ionische zuilen. De op deze zuilen rustende gemetselde bogen gaan schuil achter een houten kroonlijst.
Over de vlakke zoldering van de omgang zijn (uit het zicht) eveneens gemetselde bogen aangebracht ter ondersteuning van de schoormuren van de koepellantaarn. Deze lantaarn is inwendig voorzien van corinthische pilasters.
De in 1929 en 1940-'50 gerestaureerde kerk bevat een preekstoel (1649), een doophek en drie tochtportalen (alle 17de eeuw). Het orgel werd in 1560 gebouwd door Pieter Jansz de Swart als koororgel voor de Pieterskerk, vergroot in 1629 en vervolgens in 1733 overgebracht naar de Marekerk en uitgebreid door Rudolf Garrels (verder hersteld en gewijzigd in 1781 en 1966).
