Zorgvliet (bij Langeviele 5-6). Deze buitenplaats werd aangelegd rondom de burchtheuvel van het middeleeuwse kasteel Ellewoutsdijk, waarvan de ruïne in 1822 was afgebroken.
De met de aanleg van het Suezkanaal rijk geworden aannemer van baggerwerken J.C. van Hattum verwierf in 1881 goederen in Ellewoutsdijk en liet hier een neogotische zomerresidentie bouwen. Dit in 1944 verwoeste huis stond aan de oostzijde van de Langeviele, ongeveer ter plaatse van het door A.M. de Rouville de Meux ontworpen herenhuis Langeviele 6 van 1952.
Uit de 19de eeuw dateren een wit gepleisterd koetshuis, een bakstenen druivenkas met glazen dak en een zeshoekige houten tuinhuis met overkragend tentdak voorzien van een druppellijst. Van de buitenplaats resteren het park en de overtuin, die bij de Watersnoodramp in 1953 veel schade hebben geleden.
De beplanting dateert grotendeels van na 1953. Het in landschapsstijl aangelegde park (bij Langeviele 6) bevat een slingervijver met een kleine boogbrug en twee eilandjes, elk voorzien van een zuiltje met een cupido die een schaal draagt.
Verder zijn er een zonnewijzer, diverse tuinbeelden (18de eeuw) en rijk gedecoreerde tuinvazen van natuursteen of gietijzer en verschillende ijzeren hekwerken. Er is ook een hondenbegraafplaats met een stenen grafmonumentje in de vorm van een urn op sokkel.
De tuinmuren worden bekroond door gietijzeren vazen.In de langgerekte overtuin (bij Langeviele 5) aan de westzijde van de weg bevindt zich de middeleeuwse burchtheuvel. Over de omringende gracht ligt een houten voetgangersbrug met een verhoogd middendeel. Achter een gazon met gietijzeren tuinvazen op sokkels ligt een terrein met een kunstmatige ruïne, die mogelijk is opgebouwd met stenen afkomstig van het kasteel Ellewoutsdijk. Verder bevinden zich hier een vijver, verschillende door L. Schütz gegoten gietijzeren tuinbeelden (circa 1880) en een zinken tuinkoepel in neorenaissance-stijl, volgens de overlevering afkomstig van de Wereldtentoonstelling in Parijs (1889).
