Zeeduin (Dunoweg 12). Deze buitenplaats ten oosten van Oostkapelle is ontstaan rond 1830 door de samenvoeging van de buitenplaatsen Duno en Zeeduin. ‘Dunehoveden’ (Duinhoofd) wordt voor het eerst vermeld in 1247 en was tot de Reformatie een uithof van de Abdij van Middelburg.
Het grondgebied van Zeeduin was tot aan de Reformatie een kruidentuin van de abdij van Middelburg en daarna jachtgebied, totdat er rond 1735 een herenhuis met een kleine geometrische tuinaanleg werd gerealiseerd. Rond 1830 heeft men het 18de-eeuwse huis Duno afgebroken, de bossen omgevormd tot landbouwgrond en in de tuin bij het huis Zeeduin de eerste veranderingen in een landschapsstijl doorgevoerd.
In 1878 werd het nieuwe huis Zeeduin gebouwd, een wit geschilderd blokvormig herenhuis in eclectische stijl, met twee bouwlagen en een zolderverdieping onder een omlopend schilddak. Volgens een jaartalsteen boven de natuurstenen plint bij de ingang is het huis in 1878 gebouwd in opdracht van mr.
L.F. Lantsheer.De oprijlaan naar het hoofdgebouw wordt geflankeerd door een rond 1860 gebouwde oranjerie (bij Dunoweg 12) en een in die tijd vernieuwd koetshuis (Dunoweg 14). Aan de oprijlaan staat de dienstwoning Dunoweg 10, een wit gepleisterd dwars pand uit circa 1860. Het park kent een hoofdzakelijk 19de-eeuwse landschappelijke aanleg met een nog bestaande 18de-eeuwse zichtlijn naar de duinen. Rond 1860 heeft men onder meer de vijver vergroot en een hertenkamp aangelegd. Het hertenverblijf (hersteld 1989) is een met riet gedekt gebouwtje in rustieke stijl, opgetrokken van imitatie-takken en -boomstronken van cementpleister. Tevens bevinden zich hier de resten van een miniatuurvalleitje met imitatie-rotsblokken, eveneens van cementpleister.
Het rond 1860 gewijzigde toegangshek (bij Noordweg 31) dateert uit 1767 en heeft twee natuurstenen hekpijlers bekroond door vazen in Lodewijk XV-stijl. Het is afkomstig van de voormalige buitenplaats Duno en is hergebruikt bij de aanleg van de oprijlaan naar het nieuwe Zeeduin. Op het terrein van de voormalige buitenplaats Duno staat de 19de-eeuwse hoeve Dunoweg 3, bestaande uit een vrijstaand gepleisterd dwars woonhuis en een grote houten schuur. Een toegangsbrug en een toegangshek voorzien van gemetselde hekpijlers met daarop schilddragende leeuwen zijn restanten van die buitenplaats.
