Monumenten in Nederland: Zeeland

R. Stenvert en C. Kolman (2003)

Gepubliceerd op 02-01-2020

Verdedigingswerken in Veere

betekenis & definitie

Verdedigingswerken. Restanten van de rond 1500 aangelegde zeefortificatie zijn de walmuren vanaf het Oranjebolwerk tot aan het Noorderhavenhoofd en vanaf het Blauwhoofd bij de Zuidhavenpoort tot aan de ingang van het Kanaal door Walcheren.

Uit dezelfde tijd dateert de Campveerse toren (Kaai 2), een halfronde op de walmuur gebouwde verdedigingstoren met natuurstenen speklagen. Sinds 1540 bezit de toren de functie van stadsherberg.

Bij de restauratie in 1950 zijn het hoge dak en de top van de met pinakels versierde trapgevel aan de stadszijde weer aangebracht. Aan de oostzijde bevindt zich een langgerekte vleugel, die in 1738 is aangebouwd op een gedeelte van de oude walmuur.

Aan de zeezijde is het muurwerk opgebouwd uit lagen baksteen afgewisseld met lagen natuursteen en voorzien van een overbouw op een gemetseld rondboogfries. Aan de stadszijde bevindt zich een rondboogdoorgang met natuurstenen omlijsting.

De in 1916 ingrijpend gerestaureerde Zuidhavenpoort (Kaai 4) grenst aan de Campveerse toren en geeft toegang tot het Havenhoofd. Aan de havenzijde heeft het gebouw een laat-18de-eeuwse gevel met korfboogvormige doorgang.

De stadszijde werd in 1738 gewijzigd. Drie bastions van de eind 16de eeuw aangelegde vestingwerken aan de zuid- en westzijde van de stad zijn nog goed te herkennen, met name het bastion waarop windmolen De Koe is geplaatst.

Eveneens herkenbaar is de structuur van de door de Fransen in 1812-'13 aan de landzijde van de stad gebouwde vestingwerken met bastions, tussenliggende wallen en veste naar ontwerp van kapitein Maintenay.