Nieuwvliet. Dit kleine wegdorp ten westen van Groede werd kort na 1527 gesticht en toen St.-Pieter genoemd.
Het dorp verdween in de 16de eeuw in de golven. Het huidige dorp stichtte men in 1602 iets westelijker, na de afdamming van het Zwarte Gat één van de drie Zwinstromen - en de vorming van de Grote St.-Annapolder.
De Herv. kerk (Dorpsstraat 25) is een in 1658-'59 gebouwde sobere zaalkerk. In de in 1858 vernieuwde dakruiter hangt een door Jan Albert de Grave gegoten klok (1720).
Bij een verbouwing van de kerk in 1866 is waarschijnlijk de consistoriekamer toegevoegd. De oorlogsschade is hersteld in 1949.
Tot de inventaris behoren een wit geverfde preekstoel en doophek uit circa 1658. De windmolen (Molenweg 3) is een grondzeiler met een ronde bakstenen romp en een met dakleer beklede kap, gebouwd rond 1850 als korenmolen voor C.
Coppens. De molen is in 1977-'78 gerestaureerd.
De imposante molenromp (bij Mettenijedijk 3) is het overblijfsel van een stellingkorenmolen uit circa 1850.
De boerderij St.-Jansdijk 7 bestaat uit een rond 1895 gebouwd eenlaags woonhuis en een forse vrijstaande dwarsdeelschuur, die vrijwel geheel is opgetrokken uit gepotdekselde houten delen.
Ter plaatse van de mendeuren is de kap opgelicht. Van de Duitse kustverdedigingwerken resten enkele bunkers (bij Lampzinsdijk 1) uit 1942-'43.
