Kasteel Westhove (Duinvlietweg 8), gelegen ten westen van Oostkapelle, is een omgracht kasteel met een eveneens omgrachte voorburcht, gelegen binnen een tweede, rechthoekige omgrachting. Het kasteel wordt voor het eerst vermeld in 1277 als bezit van de abten van Middelburg, die het tot een lusthof maakten voor de ontvangst van belangrijke gasten.
Van het in 1572 verwoeste middeleeuwse kasteel resteren twee hoektorens en een middentoren uit de tweede helft van de 15de eeuw; aan de rechterzijde een ronde hoektoren met achtkantige spits die vermoedelijk in de 16de eeuw is verhoogd - en aan de linkerzijde een ronde hoektoren met een boogfries en kantelen. De rechtervleugel dateert uit het derde kwart van de 16de eeuw.
Rond het midden van de 17de eeuw werd de middenvleugel hersteld en aan de achterzijde uitgebouwd. De linkervleugel werd circa 1770 in opdracht van Johan Adriaan van de Perre toegevoegd, tegelijk met de bouwhuizen op de voorburcht.
Het interieur bevat onder meer in de hal marmeren vloertegels en in de huidige eetzaal een balkenplafond met consoles. Vanaf 1889 was het kasteel een kinderherstellingsoord.
Na een algehele restauratie, die in 1977 werd gestart, is het kasteel sinds 1985 als jeugdherberg in gebruik.Op de omgrachte voorburcht met twee ronde hoektorentjes uit de tweede helft van de 15de eeuw staat aan weerszijden een 18de-eeuws bouwhuis met schilddak. Ten westen van het hoofdgebouw bevindt zich de voorm. oranjerie annex koetshuis.
Ditrond 1770 eveneens in opdracht van Johan Adriaan van de Perre opgetrokken U-vormige gebouw is voorzien van een centraal poortpaviljoen met klokkentorentje. Sinds 1977 fungeert het als Zeeuws Biologisch Museum, waartoe het inwendig grondig is gewijzigd.
Het park heeft enkele rechte lanen als restant van een 18de-eeuwse geometrische aanleg, bijvoorbeeld de Wulpendreef, die aan de oostzijde vanaf de Domburgseweg doorloopt tot de dwarslaan (Groeneweg) aan de voorzijde van de voorburcht en de Duinvlietweg die zich in het park in rechte lijn noordwaarts voortzet. Aan de Domburgseweg staat bij het begin van de Wulpendreef een toegangshek uit circa 1750 met natuurstenen pijlers bekroond door vazen in Lodewijk XV-stijl. A.C.C. Slicher, die Westhove in 1799 in bezit kreeg, liet het park begin 19de eeuw omvormen in vroege landschapsstijl, mogelijk naar plannen van tuinarchitect P. Schuppens. Tot die aanleg behoren de slingerende lanen en de slingervijver met eilandje en bruggetjes.
Opvallend is de zogeheten Romeinse brug, een brug met keperboogvormige waterdoorgang bekleed met natuursteen. Deze rond 1800 aangelegde brug (hersteld 1967), bevindt zich op de zichtas vanuit het kasteel naar het noorden.
