Gepubliceerd op 09-06-2017

De R.K.H. Hartkerk in Vinkeveen

betekenis & definitie

(Kerklaan 4) is een zeer grote, neogotische kruiskerk, bestaande uit een westtoren, een driebeukig schip, een transept en een vijfzijdig gesloten koor met een ruime omgang. De kerk werd in 1880-'83 gebouwd naar een ontwerp van A. Tepe.

Na het afwaaien van de spits in 1914 heeft de toren een extra geleding en een nieuwe spits gekregen. De oorspronkelijke beschildering van het interieur is onder een witte pleisterlaag verdwenen. Vrijwel de gehele inrichting, met een uitgebreid iconografisch programma, is uitgevoerd naar ontwerpen van F.W. Mengelberg en zijn zoon O. Mengelberg. Van de eerste zijn de kerkbanken (1882), de altaren in de Maria- en Jozefkapel (1883), de communiebanken (1884), twee biechtstoelen, alle smeedijzeren ornamenten, het beeld van een engelbewaarder tegen een van de vieringpijlers en de apostelramen in het koor (1915). Van O. Mengelberg zijn de tombe (1911) en het retabel (1897) van het hoogaltaar; het laatste met vier scènes uit het Nieuwe Testament die in verband kunnen worden gebracht met de H. Eucharistie. Verder zijn van hem de overige glazen in het koor en de glazen in het transept, de Mariakapel en het schip (1915-'19). De grote muurschildering tegen de westwand van de zuiderzijbeuk, voorstellende een H. Mis voor de overledenen en het vagevuur (1918), aangebracht boven een Calvarieberg met houten crucifix (1883), is eveneens van O. Mengelberg. Verder bevat de kerk een neogotische preekstoel (1892), een fries met kruiswegstaties, heiligen en oudtestamentische figuren, geschilderd door N. Poland (1914) en een orgel van W. Beekes (1827). In de loop der tijd zijn diverse restauraties uitgevoerd. De naastgelegen pastorie (Kerklaan 2) dateert uit dezelfde tijd als de kerk.