De R.K. St.-Willibrorduskerk (Hoofdstraat 92) is een neogotische driebeukige pseudobasiliek met een lager, driezijdig gesloten koor, dat aan de noordzijde wordt geflankeerd door een driezijdig gesloten absis en aan de zuidzijde door een doopkapel. De toren van vier geledingen en ingesnoerde spits heeft aan de noordzijde een uitgebouwde traptoren. De kerk verrees in 1882-'83 naar ontwerp van A. Tepe op de plaats van een in 1828-'29 gebouwde voorganger op een stuk grond dat twee vooraanstaande parochianen, H. Muurlink en boterkoopman J.F. Tulleners, hadden geschonken. In het interieur zijn de oorspronkelijke polychromie, de beglazing en het meubilair vervaardigd door het St.-Bernulphusgilde grotendeels bewaard gebleven. Het hoogaltaar (1888) werd gemaakt door W. Mengelberg, de gebrandschilderde ramen (1889) door H.J.J. Geuer, de kruisweg (1903) door Pernalmant uit 's-Hertogenbosch. De kerk is gerestaureerd in 1955 en 1993.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk