(Eeuwigelaan 1) is een gepleisterd, vrijwel vierkant pand met risalieten en een dorisch ingangsportiek. Nadat een versterkt huis ter plaatse was verwoest (1574) en na herbouw was afgebrand (1642), kocht de jurist Anthonius Studler van Surck de restanten.
In 1643-'60 liet hij een tuin met omgrachting, zichtassen en twee kattenbergen aanleggen. Van het nieuwe huis kwamen de zijvleugels gereed, maar bleef het hoofdgebouw onvoltooid. Het Hof kwam in 1815 in handen van jhr. Barnaart, die het onvoltooide hoofdgebouw en de inmiddels bouwvallige westvleugel liet slopen en de behouden oostvleugel als woonhuis betrok. Bij een ingrijpende verbouwing voor J.J.H. van Reenen in 1851-'52 kreeg het huis zijn neoclassicistische uiterlijk. Sinds 1946 dient het als volkshogeschool.
Uit circa 1852 dateren in het park het gepleisterde koetshuis (Eeuwigelaan 3-5), later gebruikt als boerderij, en een houten stal en timmermanswoning (Eeuwigelaan 7). Op korte afstand verrees in 1882 voor (zoon) J. van Reenen het eclectische herenhuis Kranenburgh (Hoflaan 26) met gepleisterde pilasters en hoekblokken. Sinds 1993 is hier het museum voor de Bergense School gevestigd.
