(Stationsplein 2) werd in 1908 gebouwd als kopstation van de spoorlijn naar Haarlem en verving een houten stationsgebouw uit 1880. Het rationalistische ontwerp is waarschijnlijk van D.A.N.
Margadant. Het station bestaat uit een samenstel van bouwvolumes met verschillende hoogtes en nokrichtingen, en is voorzien van teksten en (bricorna)tegelmozaïeken in jugendstilvormen.
Omdat het station tegen een duinhelling is gebouwd, ligt het hoger dan de sporen en heeft het aan de spoorzijde één bouwlaag meer dan de straatzijde. Een brede trap vormt de verbinding tussen de stationshal en de perrons.
Aan de zuidzijde staat een stations(water)toren met uurwerk.