De R.K. kerk van Maria Hemelvaart (O.L. Vrouwestraat 61) is in haar huidige vorm ontstaan door diverse uitbreidingen en verbouwingen van een oorspronkelijk 15de-eeuwse kapel. In 1696-1708 heeft men aan de oostzijde van het bestaande gebouw een nieuw koor opgetrokken. Kort daarna is het schip vergroot. Het westelijk deel van het schip werd in 1747 vernieuwd.
Bij een ingrijpende verbouwing in 1902, onder leiding van J.Th.J. Cuypers, verrees een nieuw koor; de drie oostelijke traveeën van het schip kregen zijbeuken en de 15de-eeuwse toren maakte in 1896 plaats voor een neogotisch exemplaar. In 1955 werd de zuidbeuk vergroot met een portaal en ingericht als Mariakapel. De kerk bevat onder meer een lindehouten Mariabeeldje (14de eeuw), een calvariegroep uit het atelier van meester Arnt (omstreeks 1500), een nieuwe koperen kaarsenkroon met oud beeldje (omstreeks 1500), een eikenhouten Piëta (vroeg-17de-eeuws) en twee biechtstoelen vervaardigd door Petrus Verhoeven (omstreeks 1770).
Rector L. van Laarschot liet vanaf 1902 een processiepark aanleggen met kenmerken van de Engelse landschapsstijl. De buitenring of ‘rozenkransweg’ bestaat uit 15 neogotische kapellen (‘keskes’) met scènes uit het leven van Maria; J.N. Bochaert maakte deze in 1906-'10. De Benedictiekapel uit 1909 bevat een beeld van Maria met Kind van J. Lenaerts. De binnenring, met als begin een sculptuur van Christus in de Hof van Olijven, wordt gevormd door een kruisweg met staties in kunststeen uit 1918-'19, gemaakt door de firma Balgooy te Nijmegen. Het ‘Heilig Putje’ is een neogotisch bronhuis met bakstenen sokkel uit 1919. Het reliëf met de ‘Bruiloft te Cana’ werd in 1920 geplaatst. Langs de weg naar Gemert staan nog zeven ‘keskes’ uit 1888-'91 met de Zeven Smarten van Maria.
