Dorp, ontstaan in de middeleeuwen op het plateau van Nieuwenhagen, waar reeds in de Romeinse tijd sprake was van bewoning. Nieuwenhagen ontwikkelde zich tot een wegdorp langs de weg van Heerlen naar Geilenkirchen (D) en behoorde tot het in 1661 Staats geworden Heerlen.
Net buiten het Staatse gebied aan de zuidoostzijde verrees in de 18de eeuw een kapel. Als gevolg van de mijnbouw werd Nieuwenhagen vooral na de Tweede Wereldoorlog aanzienlijk uitgebreid.
