Dorp, ontstaan in de middeleeuwen op een hogere zandrug temidden van moerassige venen van de Zuidelijke Peel. In de 12de eeuw bouwde men hier een kerk.
Meijel werd een vrije rijksheerlijkheid, die in 1716 tot het Oostenrijkse Overkwartier ging behoren. Als pleisterplaats op de weg van Deurne naar Kessel de enige doorgang door dit deel van de Peel groeide het in de 19de eeuw uit tot een langgerekte nederzetting.
Het in 1944 zwaar beschadigde dorp breidde na de oorlog aan de westzijde en zuidzijde fors uit.
