Gepubliceerd op 02-01-2020

Het Bonnefantenklooster in Maastricht

betekenis & definitie

Het Bonnefantenklooster (Bonnefantenstraat 2) werd gesticht in 1627 door zusters Sepulchrijnen of ‘Soeurs des Bons Enfants’. Na een heftige brand in 1672 herbouwt men het klooster tussen 1686 en 1697 met drie rond een binnenhof gelegen vleugels, waarbij de oostvleugel verder doorloopt en wordt afgesloten door een trapgevel.

Aan de noordzijde volgde in 1708-'09 de eenbeukige kloosterkerk naar plannen van Gilles Doyen. De classicistische kerkgevel met kolossale ionische pilasters wordt bekroond door een groot fronton met daarin een voorstelling van de Verrijzenis.

Het in 1797 opgeheven klooster is ingrijpend verbouwd ten behoeve van latere bestemmingen, waaronder die van kazerne (1816-1919). Na een eerste restauratie in 1947-'50, naar plannen van F.

Dingemans, werd in een deel van het complex het Limburgs Provinciaal Museum van Kunst en Oudheden, het latere ‘Bonnefantenmuseum’, ondergebracht. Bij het vervolg van de restauratie in 1968-'71, onder leiding van G.

Snelders, kwam ook de kerk aan bod. Na het vertrek van het ‘Bonnefantenmuseum’ in 1979 is het gebouw tot 2001 in gebruik geweest als universiteitsbibliotheek.