De R.K.H. Naam Jezuskerk (Kerkstraat 9) is een korte tweebeukige kerk met driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. Tegen een in 1214 al vermelde kerk bouwde men later in de 13de eeuw een toren, waarvan het onderste deel bewaard is gebleven. Rond 1525 werd die toren verhoogd in de vormen van de Nederrijnse late gotiek. Het huidige laat-gotische koor verrees in de 15de eeuw en kreeg aan het eind van die eeuw aan de noordzijde een sacristie. Het tweebeukige schip kwam ook eind 15de eeuw tot stand. De kerk werd in 1880-'84 gerestaureerd door Joh. Kayser en in 1920-'30 door J.H.J. Kayser. Na het opblazen van de toren en de beschadiging van het koordak in 1944 volgde in 1948-'49 de herbouw naar plannen van A.H.J. Swinkels. Tegen de sacristie werd een kinderkapel gebouwd en aan de zuidzijde voegde men een lage dwarsbeuk toe. In de in oude vormen herbouwde toren hangen een door Johannes van Hentem gegoten klok (1440) en twee klokken van Wylhelmus Wylden (1520). Inwendig zijn de koorgewelven teruggebracht, maar de 15de-eeuwse schilderingen heeft men niet gereconstrueerd. De sluitstenen van de nog originele kruisribgewelven van het schip tonen een Christuskop en het Lam Gods. De kerk bevat een romaans hardstenen doopvont versierd met bladranken en vier koppen (begin 13de eeuw) en verder twee 16de-eeuwse grafzerken, een laat-gotische calvariegroep (15de/16de eeuw), enkele heiligenbeelden (16de eeuw) en een crucifix (1665).
Het wat verhoogd gelegen kerkhof wordt omringd door een vroeg-17de-eeuwse muur met ‘schietgaten’ aan de zuidzijde. Op het kerkhof bevinden zich enkele 17de-eeuwse grafkruisen en een oorlogsmonument voor twee in 1940 gesneuvelde Nederlandse soldaten.
