De R.K. St.-Remigiuskerk (bij Schoolstraat 6) is een driebeukige basilicale kruiskerk met halfronde apsis en een toren van twee geledingen met tentdak. Mogelijk al in de 11de eeuw, maar vermoedelijk in de tweede helft van de 12de eeuw, ontstond hier een eenbeukige romaanse kerk, waaraan in de 12de eeuw zijbeuken werden toegevoegd. In de 14de eeuw verrees de mergelstenen toren, die van buitenaf niet toegankelijk is. De kerk kwam in 1666 in protestantse handen en was van 1680 tot 1835 een simultaankerk. De in Kunradersteen uitgevoerde neoromaanse koorpartij met transept en halfronde apsis kwam in 1904-'06 tot stand naar ontwerp van P.J.H. en J.Th.J. Cuypers. Het al bestaande deel van de kerk werd gerestaureerd, waarbij men de zijbeuken vernieuwde en een gotische ingang aan de noordzijde verwijderde. De toren kreeg een klokkengeleding met rondboogfries en gekoppelde galmgaten. Inwendig zijn bij de restauratie de gotische gewelven in het middenschip vervangen door een vlak houten plafond. Tot de inventaris behoren een groot laat-gotisch altaartriptiek (circa 1550), een preekstoel (1681) en een door Pereboom & Leyser gebouwd orgel (circa 1860).
Het ommuurde kerkhof heeft twee 18de-eeuwse mergelstenen hekpijlers en bevat verschillende oude grafkruisen (16de-19de eeuw). Het mergelstenen gebouw met tentdak aan de achterzijde van de kerk is een restant van de oude pastorie uit 1828. De nieuwe pastorie (Schoolstraat 6) dateert van 1905.
