Dorp, ontstaan in de middeleeuwen op en rond een donk waarvan de grens nog te volgen is aan het beloop van de Pannekoekse-en de Zelksestraat. Vanaf de 12de eeuw breidde het dorp zich in zuidoostelijke richting uit.
Op de natuurlijke stuifzandrug vanaf de Molenhoek, in oostelijke richting parallel aan de Oude Wetering, ontstond midden 13de eeuw een tweede bebouwingsconcentratie. Het dorp wordt gekenmerkt door een open bebouwingsstructuur met drie kerken vlak bij elkaar.
