(Remigiusplein 4) is een driebeukige pseudobasiliek met tweebeukig transept, driezijdig gesloten koor en een toren van vier geledingen met ingesnoerde spits. De romaanse tufstenen toren met lisenen en boogfriezen verrees in de 12de eeuw en werd rond 1500 in baksteen verhoogd.
Toen kwam ook het met tufsteen beklede schip in laat-gotische vormen tot stand, waarvan de zijbeuken gedeeltelijk langs de toren doorlopen. Het forse transept en het koor met sacristie zijn in 1910-'11 gebouwd naar plannen van J.Th.J. Cuypers en J. Stuyt ter vervanging van het gotische koor. De resterende oude delen van de kerk zijn in 1919 gerestaureerd. Het interieur wordt gedekt door kruisgewelven, die rusten op kraagstenen met vrouwenfiguren. De voorm. pastorie (Pastoriestraat 1) uit 1866 is gebouwd in sobere neoclassicistische vormen.
