Voor de in 1879 in opdracht van de Staatsspoorwegen voltooide spoorlijn naar Arnhem kwam in 1875-'78 over de Waal een spoorbrug tot stand naar ontwerp van J.M. Telders en jhr.
O.J.H. Repelaer van Driel en onder leiding van J.G. van den Bergh.De brug liep grote schade op in 1940 en 1944. De dubbelsporige overbrugging van rivier en zomerbed en de aanbruggen zijn in de jaren tachtig van de 20ste eeuw vernieuwd in staal en voorgespannen beton. Het oorspronkelijk als militair verdedigingswerk ingerichte zuidelijke landhoofd uit 1876 heeft een in hardstenen rusticawerk uitgevoerde onderbouw en een van traptorens voorziene tweelaags (oorspronkelijk drielaags) bovenbouw aan weerszijden van het spoor. Verder zuidwaarts bevindt zich het spoorwegviaduct over de Lange Hezelstraat, gebouwd in 1876-'79. In de volksmond wordt dit viaduct de ‘Hezelpoort’ genoemd naar de in 1876 gesloopte stadspoort, waaraan het in zijn vormen ook herinnert. De Waalbrug is in 1932-'36 gebouwd door Rijkswaterstaat naar plannen van P.
Stelling en onder leiding van G. Schoorl. De stalen boogbrug kreeg vanwege de plaatsing bij een rivierbocht de voor die tijd uitzonderlijke overspanning van 244 meter. Deze verkeersbrug werd in 1940 opgeblazen en daarna uit de Waal opgehesen en herplaatst. Bij een balkon op een van de pijlers bevindt zich een gedenksteen voor Jan van Hoof, die in 1945 zou hebben voorkomen dat de brug opnieuw werd opgeblazen. Op de rechteroever van de Waal staan drie betonnen brugkazematten uit 1936, te weten bij de oprit van de Waalbrug, achter de winterdijk bij Bemmelsedijk 5 en in het talud van de oprit van de spoorbrug.