De (Herv.) Nicolaaskerk (Kerkplein 7), nu SOW-kerk, is een recht gesloten kruiskerk, gebouwd in 1605 als zaalkerk ter vervanging van de in 1245 genoemde St.-Nicolaaskapel. In 1647 voegde men twee dwarspanden toe.
Bij herstel in 1840-'44 werd in de zuidwesthoek een kamer voor de kerkenraad aangebouwd. De kerk is gerestaureerd in 1950-'51 en in 1973-'74.Het interieur wordt gedekt door een houten overwelving met trekbalken, die zijn voorzien van gekerfde inscripties. Ter plaatse van de muuropeningen voor de dwarspanden bevinden zich jukken met de datering ‘1647’. De gaanderij werd in 1669 toegevoegd. Tot de inventaris behoren een preekstoel (1605) met doophek, een Vroedschapbank (1635), vijf koperen kronen waaronder één uit 1644 met wapens van het Zweedse koningshuis Wasa geschonken door Louis de Geer -, een Tiengebodenbord (1737) en een in de stijl van J. Courtain gebouwd orgel (1777, gewijzigd in 1879). Verder bevat de kerk talrijke grafzerken, waarvan de oudste uit 1575, en diverse walviskaken die als graftekens voor walvisvaarders op het kerkhof hebben gestaan.
Op het kerkhof stammen de meest rijzige grafstenen uit de 18de eeuw, waaronder die voor Aeltje Cornelis Boef († 1719). Interessant zijn ook de marmeren cippus voor L. Zundendorp († 1884), de obelisk voor H. Visser († 1909), met afbeelding van een zeilschip, en de gedenknaald voor J. Tieken († 1927), die bij een reddingsactie verdronk. De huidige steen op het graf van Lancelott Skynner, kapitein van de in 1799 vergane Lutine, is in 1994 aangebracht.
