Gepubliceerd op 02-01-2020

Huis te Roden of Mensinge in Roden

betekenis & definitie

Huis te Roden of Mensinge (Mensingheweg 5-9). Deze voorm. havezate op een omgracht terrein en omringd door een parkbos, gaat terug tot een laat-13de- of 14de-eeuws steenhuis.

Dit in 1485 voor Onno van Ewsum verbouwde huis is in 1499 geplunderd en verwoest. Het werd hersteld, maar opnieuw beschadigd.

Johan van Ewsum liet het oude huis tussen 1539 en 1542 grotendeels vervangen. Uit die tijd stamt het linker gedeelte van het deels onderkelderde, tweelaags hoofdvolume van het tegenwoordige huis en op grond van aangetroffen muurresten, wellicht ook het rechtergedeelte.

Na de aankoop in 1728 door Ida Elisabeth Ripperda, weduwe van Onno van Ewsum, werd het huis verbouwd en vergroot tot het huidige, sober classicistische gebouw. Daarbij kreeg het hoofdgebouw twee lagere zijvleugels.Naast de ingang verwijst een steen met het jaartal 1728 naar deze verbouwing. Het werk werd voltooid in opdracht van Johan Philip Meisterlin. In 1818 kwam het huis aan de familie Kymmell. Rond 1885 zijn het in- en exterieur van het huis opgeknapt. De gemeente Roden heeft Mensinge in 1985 gekocht en na restauratie als museum in gebruik genomen.

Op het voorterrein staan aan weerszijden van de oprijlaan twee bouwhuizen (Mensingheweg 1 en 3) uit 1912, opgetrokken in een op de 17de eeuw geïnspireerde, classicistische variant van de nieuw historiserende stijl. Uit dezelfde tijd dateert het smeedijzeren spijlen toegangshek met geblokte bakstenen hekpijlers voorzien van de wapens van de families Kymmell en Willinge. In het weiland ten westen van het hoofdgebouw staat een getordeerde, bepleisterde duiventoren uit circa 1780. Deze achtzijdige toren wordt bekroond door een tentdak met ventilatiekanaal.