Kinderen hebben geen last van stress.
Net als volwassenen kunnen kinderen last hebben van te veel spanning. Die spanning, die verschillende oorzaken kan hebben, moet dan op de een of andere manier worden afgereageerd, want een jong kind kan er nog niet goed over praten.
Nerveuze gewoonten zoals nagelbijten, wriemelen, duimzuigen, wiebelen met de benen en wippen laten weliswaar spanningen zien, maar kunnen tijdelijk helpen om spanningen te verminderen of ze de baas te blijven.
Veel kinderen die even behoefte hebben aan rust trekken zich een poosje terug en zuigen ondertussen op hun duim.
Zichzelf aanraken door aan de haren te draaien, op de nagels te kluiven, aan de geslachtsdelen te wrijven of op het hoofd te krabben kan de peuter helpen om niet helemaal overspoeld te worden door de indrukken van buitenaf. En door te wiebelen of met armen en benen te zwaaien kan een kind opgekropte energie afreageren die tot spanning leidt.
Er zijn wel dingen die je als ouder kunt doen om de stress bij een kind te verminderen:
• als een kind veel last heeft van nerveuze gewoonten kan een rustiger dagindeling helpen;
• de gewoonten verbieden heeft weinig zin en kan juist averechts gaan werken omdat een kind daardoor nog zenuwachtiger wordt;
• reken er van tevoren op dat een nieuwe gebeurtenis voor een peuter spannend is en dat het tijd kost om aan iets nieuws te wennen. Gaat hij voor het eerst naar de peuterzaal, dan zal de kans op een nerveuze gewoonte groter worden;
• afleiden kan helpen om van een gewoonte af te komen die eigenlijk al geen nut meer heeft. Soms is de spanning al voorbij maar blijft een kind met iets doorgaan omdat hij eraan gewend is geraakt;
• extra aandacht geven kan een kind ook rustiger maken;
• probeer het zelfvertrouwen van een kind te vergroten door hem veel te prijzen;
• houd er rekening mee dat kinderen ook gewoonten van elkaar overnemen. Het ene kind bonkt met het hoofd van spanning en het andere omdat het zijn zusje wil nadoen;
• als nerveuze gewoonten niet overgaan of alsmaar erger worden, dan kan altijd hulp worden gezocht om te weten te komen wat de peuter zo nerveus maakt en daar een oplossing voor proberen te vinden.
