Zelfs heel jonge kinderen wachten al tot je je omdraait of de kamer uitloopt om stoute dingen te doen. In het tweede jaar is een kind in staat om zich zelf voort te bewegen. Hij kan zonder hulp van moeder zijn omgeving leren kennen omdat hij heeft leren lopen.
Hij oefent zijn motoriek en onderzoekt met grote gretigheid de omgeving. Om de omgeving te leren kennen is het nodig om allerlei dingen om hem heen te onderzoeken. Hij zal dus ook de neiging hebben om aan de knopjes van de geluidsinstallatie te draaien en zal als hij de kans krijgt misschien zijn vingers in het stopcontact steken of alles in zijn mond stoppen wat hij te pakken krijgt. Verbieden werkt nauwelijks omdat een jong kind nog een slecht ontwikkeld geheugen heeft. Hij vergeet nog snel wat niet mag.
Al kan een dreumes het al even zonder moeders directe aanwezigheid stellen, toch zal hij wel regelmatig lichamelijk contact met zijn ouders zoeken.
Echt stout is een dreumes nog niet. Hij begrijpt nog maar weinig en kan het niet helpen dat hij alles wil onderzoeken. Hij is niet ongehoorzaam, maar vergeet snel wat er allemaal niet mag en is snel afgeleid. Hij kan alleen iets goed onthouden als degene die iets verbiedt erbij staat. Loop je de kamer uit, dan vergeet de dreumes dat hij niet aan de video mocht komen van papa. Kom je weer binnen, dan herinnert hij het zich weer. Papa of mama fungeert als geheugensteun, omdat er bij een dreumes nog maar weinig in het geheugen is opgeslagen waar hij steun aan heeft om iets te kunnen onthouden. Een peuter wacht dus niet met opzet met iets stouts doen totdat je de kamer uit bent.
