(< Jidd. sjneien, snijden),
1. stelen: ‘Ja, maar u steelt toch?’ ‘Nnnnnei. ’t Is meir wat wij noeme: onteigene ...’ ‘Ja, ja. D’een noemt het zus en de ander weer zo, maar uw vak is dan toch ... snaaien!’ NONO3 20;
2. (lekker) eten; snoepen: Pl. Amst.
