(verl. deelw. van het werkwoord haaien, variant van heien),
1. potig, ijzersterk: Het vreeselijke gehaaide wijf uit de Krommert, die met twee broers leefde en haar mooie lijf verspilde aan een paar woeste schooiers, QUERIDO 1, 52;
2. stevig: (Op Marken) Ben ik nog gehaaid op de vuist ook geweest, met vier Volendammers, SMIS2 103;
3. beslist, echt, zeker, duidelijk: Ze krijgt bijval en dan moeten ze gehaaid oppassen voor er pitmoppen vallen, SMIS2 32.
