Hij won zeven formuleracing kampioenstitels in het kampioenschap dat de voorloper was van de Champ Car en won vier keer de legendarische Indianapolis 500.
Hij won zijn eerste race in 1960 op het circuit van Du Quoin en won dat jaar nog drie andere races en werd zo voor de eerste keer kampioen, voor Rodger Ward, die het jaar voordien kampioen was geworden.
Foyt won eveneens het kampioenschap van 1961 en 1963, nadat hij in 1962 vice-kampioen was geworden na Rodger Ward, die dat jaar zijn tweede en laatste titel won.
In 1981 won hij zijn allerlaatste race dat eveneens deel uitmaakte van een mini-USAC kampioenschap.
Foyt stond in het USAC kampioenschap 53 keer op poleposition, won 67 races, won zeven keer de kampioenstitel en werd drie keer vice-kampioen.
De Zweed Kenny Bräck won het kampioenschap twee jaar later in een racewagen van Foyt en won in 1999 de Indianapolis 500.
