overeenkomst opgesteld op de conferentie van Ramsar (Iran) in 1972, die was georganiseerd door de International Waterfowl Research Bureau (IWRB). Het doel van de conventie is in alle landen wateren en moerassen die voor watervogels van belang zijn als broed- en overwinteringsgebied of als pleisterplaats tijdens de trek te beschermen tegen aantasting.
Een land dat de conventie ondertekent, verplicht zich een aantal wateren/ of moerasgebieden aan te melden. Het land verplicht zich dan de desbetreffende gebieden te beschermen, eventuele aantasting te melden en in zo’n geval te streven naar compensatie voor de vogels elders.De conventie is sinds 1973 van kracht. Vele landen doen mee, m.n. ook Afrikaanse landen (waar veel Noordeuropese watervogels overwinteren) en Oosteuropese landen (waar de broedgebieden liggen). België ratificeerde de conventie in 1979. Hoewel Nederland een belangrijke bijdrage leverde aan de totstandkoming van de overeenkomst werd deze pas in 1979 door Nederland geratificeerd. De Ned. aanmelding bestaat uit Groote Peel, Naardermeer, Weerribben, Boschplaat en Griend. Het streven is de Dordtsche en Sliedrechtse Biesbosch, Oosterschelde en Grevelingen eraan toe te voegen.
Natuurbeschermingsorganisaties hebben de regering gekritiseerd, omdat de belangrijkste gebieden die juist wel de bescherming van de overeenkomst nodig hebben, zoals Waddenzee en IJsselmeer, niet worden opgenomen. In België voldoen de volgende gebieden aan de Ramsar-criteria: de Vlaamse Banken en de Westkust tot en met de IJzermonding, de Ijzervallei met de Blankaart en de Broeken, de poldercomplexen van Hoeke-Damme-Meetkerke, het Zwin met achterliggende polders, de Beneden-Schelde met slikken en schorren (Doel en Zandvliet) en de Antwerpse polders Linkeroever en Rechteroever, de reservaten De Kuifeend en Blokkersdijk, de Kalmthoutse Heide, Wuustwezel-Brecht, De Maatjes en Groot Schietveld. In 1982 waren er in totaal 251 gebieden uit 30 landen in de Wetlands Convention ondergebracht.
