(micro-elementen), elementen die meestal in zeer lage concentraties in levende organismen voorkomen en noodzakelijk zijn voor hun normale groei en ontwikkeling. De wijze waarop de spoorelementen functioneren, kan zeer verschillend zijn.
Soms zijn zij een bestanddeel van enzymen, vitaminen en hormonen (b.v. kobalt in vitamine B12). In andere gevallen werken zij als activator voor enzymen, d.w.z. zij maken er niet onverbrekelijk deel van uit maar zijn wel nodig voor een goede werking (b.v. koper, mangaan en zink bij sommige spijsverteringsenzymen). Ook worden spoorelementen wel ingebouwd in weefsels (b.v. fluor in fluorapatiet in beenweefsel en tandglazuur). Indien spoorelementen in onvoldoende mate beschikbaar zijn, kan dit leiden tot een → gebreksziekte, die vaak met typische symptomen gepaard gaat (krop of struma bij een tekort aan jood, verkleuringen van verschillende aard en vorm bij planten). Bij overmaat aan een spoorelement treden vaak kenmerkende vergiftigingsverschijnselen op. De beschikbaarheid van spoorelementen voor een organisme hangt af van de absolute hoeveelheid en van de onderlinge verhouding waarin zij worden opgenomen.
