Gepubliceerd op 01-12-2020

radon

betekenis & definitie

chemisch element (symbool: Rn), edelgas waarvan alle isotopen radioactief zijn. Van radon komen in de natuur alleen de isotopen 219, 220 en 222 voor.

Radon222 is een vervalprodukt van radium-226. Dit nuclide heeft een halfwaardetijd van ca. vier dagen en emitteert alfa- en gammastralen. Radon diffundeert uit gesteenten, zoals graniet, marmer, mergel, maar ook uit cement, beton en baksteen, die van nature radium-226 bevatten naast de eveneens radioactieve elementen kalium40 en thorium-232. De activiteitsconcentratie aan radium-226 in deze gesteenten varieert van 0,04-0,1 Bq/g (1 Bq = één becquerel, d.w.z. één ontleding per seconde). De radiumconcentratie in het bouwmateriaal bepaalt de radonconcentratie in de lucht binnenshuis. De diffusie van radon uit bouwmaterialen in een kamer wordt beïnvloed door vocht, door de eigenschappen van het materiaal en door het feit of er al dan niet afdichtende verfsystemen zijn gebruikt. Het radonniveau in een huis wordt overigens vooral bepaald door het aantal malen dat er gelucht wordt.