ziekte van Albers-Schönberg

betekenis & definitie

osteopetrosis generalisata (marmerbotziekte). In 1904 werd deze ziekte voor het eerst beschreven door de Duitse chirurg en röntgenoloog Heinrich Ernst Albers-Schönberg (1865-1921): ‘Röntgenbilder einer seltenen Knochenerkrankung’1. De symptomen zijn een toenemende verdikking van de compacta tot ten slotte de mergholte wordt opgevuld. De ziekte gaat gepaard met spontane fracturen.

Albers-Schönberg, een van de belangrijkste pioniers op röntgenologisch gebied, studeerde in Tübingen en Leipzig. In 1892 werd hij assistent in het ziekenhuis Eppendorf in zijn geboortestad Hamburg. Twee jaar nadat de fysicus Wilhelm Conrad Röntgen (1845-1923) de naar hem genoemde stralen ontdekte, opende Albers-Schönberg in Hamburg een privé-instituut voor de toepassing van röntgenstralen (1897). Hij kreeg in 1903 een aanstelling in het ziekenhuis Sankt Georg, waar hij zich alleen met de röntgenologie belastte. In datzelfde jaar verscheen in Hamburg zijn publikatie Die Röntgen-Technik. Twee jaar later stichtte hij de Deutsche Röntgen-Gesellschaft. In 1919 volgde de benoeming tot hoogleraar in de röntgenologie, de eerste leerstoel voor dit vak in Duitsland. De blootstelling aan de stralen eiste wel zijn tol: in 1910 moest Albers-Schönbergs linkerarm geamputeerd worden en elf jaar later overleed hij aan deze röntgenbeschadigingen (Jetter).

1 Münch, med. Wschr. 5t, 1904,365