voedingsbodem van Avery

betekenis & definitie

vast kweekmedium, bestaande uit natrium-bloedagar voor het kweken van Haemophilus influenzae, vroeger Bacillus Pfeiffer geheten (zie Pfeiffer), een Gram-negatieve bacterie (die met influenza niets te maken heeft). Het kweekmedium is genoemd naar de Amerikaanse bacterioloog Oswald Theodore Avery (1877-1955).

Avery ontving zijn doctorsgraad aan het College of Physicians and Surgeons te New York. Enkele jaren deed hij klinisch werk, maar zijn belangstelling ging vooral uit naar bacteriologie en immunologie. Als lid van de staf van Rufus Cole in het Rockefeller Institute for Medical Research hield hij zich vooral bezig met de moleculaire structuur van Polysacchariden, meervoudige suikers die, als ze voorkomen in het kapsel van de pneumococcus, aansprakelijk zijn voor de antigene specificiteit van deze bacterie.

Voortbouwend op het werk van de Britse patholoog Fred Griffith verrichtte Avery veel onderzoek naar de transformatie van verschillende pneumokokkenstammen. In 1928 ontdekte Griffith dat het mogelijk is pneumokokken van type te doen veranderen. Door bij een muis levende, kapselloze en daardoor avirulente stammen in te spuiten tegelijk met dode bekapselde stammen van een ander type, kon hij bij de muis levende stammen terugkweken met de kapsels van de dode bacteriën. Ook in vitro lukre deze overgang. Aangezien Griffith niet geloofde dat de dode bekapselde bacteriën plotseling weer waren gaan leven, veronderstelde hij dat ‘iets’ van het dode micro-organisme de levende avirulente bacteriën tot virulente bacteriën had getransformeerd. Avery en zijn medewerkers MacLeod en McCarthy toonden in 1944 in een publikatie aan, dat desoxyribonucleïnezuur, beter bekend als DNA, de biologische stof is die aansprakelijk is voor deze transformatie: ‘Studies on the chemical structure of the substance inducing transformation of pneumococcal types’1. Aangezien nucle'fnezuren in die tijd nog als volkomen inerte biologische stoffen werden beschouwd, kwam deze vondst zeer onverwacht. In de jaren die volgden op het werk van Avery en zijn medewerkers toonde men aan dat DNA tot het genetisch materiaal van de chromosomen in de celkern behoort. ‘Thus the work of Avery’s group on bacterial transformation brought to light a chemical mechanism of heredity that operates throughout the biological scale, from bacteria to mammals’ aldus Bordley.

1 J. Med. Exp. 79,1944,137