teken van Romberg

betekenis & definitie

wanneer een staande patiënt met gesloten ogen niet rechtop kan blijven staan en dreigt te vallen, spreekt men van een positieve Romberg. In die gevallen is er sprake van aandoeningen van de kleine hersenen (statische ataxie) en van de achterstrengen (beginnende tabes dorsalis). In 1840 beschreef de Duitse neuroloog Moritz Heinrich Romberg (1795-1873) dit naar hem genoemde symptoom in zijn toonaangevend Lehrbuch der Nenenkrankheiten.

Romberg, die in Berlijn studeerde en daar in 1838 hoogleraar werd, beschreef in 1846 een progressieve atrofie van één gelaatshelft, die naar hem het syndroom van Romberg genoemd wordt: ‘Trophoneurosen’1.

1 Klinische Ergebnisse Berlin, 1846, 75