Sabouraud-voedingsbodem

betekenis & definitie

voedingsbodem bestaande uit pepton, maltose en agar. Dit milieu d’épreuve werd door de Franse dermatoloog Raymond Jacques Adrien Sabouraud (1864-1938) gebruikt voor de kweek van pathogene schimmels.

Sabouraud, hoogleraar in de dermatologie in Parijs, heeft zich, mede naar aanleiding van de door Johann Lucas Schönlein ontdekte huidschimmel, de Trichophyton schoenleinii, voornamelijk beziggehouden met het onderzoek naar huidschimmels en hun overdraagbaarheid. Als clinicus beschreef hij in 1892 de meestal dominant erfelijke aandoening monilethrix: 'Sur les cheveux moniliformes’1. Deze parelsnoerachtige verdikkingen aan het haar met folliculaire hyperkeratose, die gepaard gaat met ooglenstroebelingen, wordt naar hem het syndroom van Sabouraud genoemd.

1 Ann. dermat. syph. Paris, 3,1892,781