Woordenboek van medische eponiemen

T.Beijer en C.G.L.Apeldoorn (1998)

Gepubliceerd op 17-06-2020

operatie van Blalock-Taussig

betekenis & definitie

aanleggen van een termino-terminale anastomose tussen de arteria subclavia en de truncus puimonalis bij tetralogie van Fallot. De operatie is genoemd naar de Amerikaanse chirurg Alfred Blalock (1899-1944) en de in 1898 geboren Amerikaanse kinderarts Helen Brooke Taussig.

Blalock verkreeg in 1922 zijn artsdiploma aan de Johns Hopkins Medical School. Van 1927 tot 1942 was hij als chirurg verbonden aan de Vanderbilt University in Nashville (Tennessee), de laatste drie jaar als hoogleraar. Hierna vertrok hij naar het Johns Hopkins Hospital te Baltimore, waar hij hoofd werd van de chirurgische afdeling. Met Helen Taussig filosofeerde hij over de mogelijkheid of men door het aanleggen van een anastomose tussen de arteria subclavia en de arteria pulmonalis de cyanose bij baby’s met een aangeboren hartgebrek, de zogenaamde blue babies, kon opheffen. Na tweehonderd experimentele operaties bij honden legde Blalock in 1944 bij een eenjarige baby met succes een anastomose. Er zouden er nog vele volgen. Van 1945 tot 1950 werden meer dan duizend baby’s, meestal met een tetralogie van Fallot, geopereerd. De mortaliteit die in 1945 nog op ruim twintig procent lag, was in 1950 gedaald tot minder dan vijf procent. Uit een follow-up-studie bleek dat van de 685 patiënten die in de jaren tussen 1945 en 1950 de operatie overleefden, er na vijftien jaar nog 432 in leven waren. Van 319 patiënten die men 20 tot 28 jaar na de operatie nog kon achterhalen, nam ruim 75 procent volledig aan het arbeidsproces deel (Bordley).

Nadat in de jaren vijftig de hartlongmachine was geïntroduceerd, kon men intracardiaal opereren. Sluiting van de aangeboren defecten behoorde nu tot de mogelijkheden.