deze maligne, paarsrode tumor, meestal gelokaliseerd op de onderbenen, bestaande uit woekeringen van endotheelachtige cellen die de binnenbekleding van bloedvaten vormen, is voor het eerst in 1872 beschreven door de Oostenrijkse dermatoloog Moritz Kohn Kaposi (1837-1902): Tdiopathisches multiples Pigmentsarkom der Hauf1.
Deze indolente tumor zag men voorheen voornamelijk bij Italianen, Oosteuropese joden en bepaalde Afrikaanse negerstammen (Oeganda). De laatste jaren wordt het Kaposi-sarcoom meer en meer bij aids-patiënten aangetroffen. In 1981 hadden K.B. Hymes en medewerkers al gewezen op het voorkomen van deze aandoening bij homoseksuele mannen: ‘Kaposi’s sarcoma in homosexual men’2. Twee jaar later verscheen de eerste Nederlandse publikatie van M.F. Prummel en medewerkers: ‘Kaposisarcoom en dodelijke opportunistische infecties bij een homoseksuele man met een deficiënt immuunapparaat’3. Het verloop en de symptomen bij deze patiënt kwamen overeen met die welke in de toen bekende Amerikaanse literatuur over het acquired immunodeficiency syndrome (aids) beschreven waren. Bij aids-patiënten verloopt het Kaposisarcoom veelal progressief; behalve de huid zijn ook het maagdarmkanaal, de longen, de lever, de milt, de bijnieren en de testikels in het proces betrokken. Mogelijk wordt het Kaposi-sarcoom bij aids veroorzaakt door een infectieus micro-organisme, waarbij oro-anaalcontact een belangrijke rol speelt (Fokke).
Kaposi, die zijn schoonvader Ferdinand von Hebra als hoogleraar in de dermatologie in Wenen opvolgde, is behalve als naamgever van dit sarcoom vooral bekend gebleven als auteur van Pathologie der Hautkrankheiten (1880), toentertijd een van de belangrijkste handboeken op dermatologisch gebied.
1 Arch. Oermat. Syph. 4,1872,265; Lancet 1981,11, 598-660; Ned. T. Gnk. 1983,127, 820
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
