Flint-geruis

betekenis & definitie

diastolisch (presystolisch) geruis aan de hartpunt (zonder complicerende mitralisstenose) bij aorta-insufficiëntie, genoemd naar de Amerikaanse arts Austin Flint senior (1812-’66).

Flint, geboren in Patersham in de Amerikaanse staat Massachusetts, studeerde aan de Harvard Medical School, waar hij in 1833 de doctorsgraad verwierf. Hij praktizeerde in New York, Buffalo, Louisville en New Orleans en bezette in 1861 de leerstoel voor de theoretische en praktische geneeskunde aan de universiteit in New York. Flint schreef veel, niet alleen over fysische diagnostiek en harten longziekten, maar ook over zaken die de ethiek van zijn vak betroffen. Van zijn handboek A treatise on the principles and practice ofMedicine, designedfor the use of practitioners and students ofmedicine verschenen tussen 1866 en 1886 zes drukken.

In 1860 nam hij het kenmerkende hartgeruis waar. Twee jaar later publiceerde hij deze bevinding: ‘On cardiac murmurs’1. In dit 25 bladzijden tellend artikel gaf Flint tevens een theoretische beschouwing over het ontstaan van dit geruis.

1 American Journal of Medical Sciences 1862, XLIV, 29