een toestel waarvan de werking berust op de door traliewerking teweeggebrachte afbuiging van lichtstralen die men door een dunne laag erytrocyten laat vallen. Naargelang de diameter kleiner of groter is, wordt het licht meer of minder afgebogen: de afbuiging is dus een maat voor de grootte van de erytrocyten. Deze diffractiemethode is ontwikkeld door de Zuidafrikaanse patholoog Adrianus Pijper (1886-1964).
Pijper, geboren in Wonseradeel, studeerde in Leiden, waar hij in 1912 bij Willem Eindhoven (1860-1927) op een bacteriologisch onderwerp promoveerde. Het volgende jaar emigreerde hij naar Zuid-Afrika. In Bethel en later in Pretoria richtte hij een pathologisch en bacteriologisch laboratorium in. In 1945 werd hij de eerste hoogleraar in de pathologie aan de New Medical Faculty of Pretoria University en directeur van het Pathologisch Instituut. Hij hield zich voornamelijk bezig met de bestudering van infectieziekten, serologie, bloedgroepen, bacteriofagie en beweeglijkheid van bacteriën (Lindeboom, 1984). Zijn studies over de bepaling van de diameter van erytrocyten publiceerde hij in 1947: ‘The diffraction method of measuring red blood cells’1.
1 J. Lab & Clin. Med. 32,857,1947
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
