dieet van Banting

betekenis & definitie

vermageringskuur door weglating van koolhydraten en vet in de voeding. De Londense koopman en lijkkistenmaker William Banting (1797-1878), zelf behoorlijk aan de maat, had zonder enig resultaat al verschillende vermageringsdiëten beproefd. Door zijn enorme postuur kon hij nauwelijks zelf zijn schoengespen dichtmaken en moest hij achterwaarts de trap af om de pijn in zijn mollige knieën enigszins te verlichten. Uiteindelijk adviseerde een arts hem het volgende vet- en koolhydraatarme dieet: een beetje vlees als ontbijt, thee zonder suiker en melk en geen brood. Verder was per dag toegestaan: 140-170 gram vlees, met uitzondering van zalm en varkensvlees en iedere groente, behalve aardappelen en peulvruchten. Eén glaasje wijn mocht wel. Slechts zeer kleine hapjes waren bij tea en supper toegestaan. Zoals te verwachten viel, hielp dit caloriearme dieet. In één jaar verloor de kistenmaker eenentwintig kilogram aan lichaamsgewicht en zijn taille slonk met tweeëndertig centimeters. Banting was 66 jaar toen hij met het dieet begon en dank zij deze levenswijze leefde hij nog vijftien jaar. Zijn ervaringen publiceerde hij in zijn Letter on corpulente (1863), een werkje dat in zijn dagen grote populariteit genoot.