nucleaire membranen in de erytrocyten, voorkomend bij loodanemie, pernicieuze anemie en erytremie, genoemd naar de Bostonse internist Richard Clarke Cabot (1868-1939).
Cabot was een bewogen medicus; het welzijn van de aan zijn zorg toevertrouwde patiënten ging hem boven alles. Dat er aan die zorg in de Amerikaanse ziekenhuizen het een en ander schortte, bleek maar al te duidelijk uit zijn in 1912 verschenen artikel Diagnostic pitfaüs during a study of three thousand (3,000) autopsies. Hij verweet de ziekenhuisbesturen onder andere meer oog te hebben voor financiële zaken dan voor medische resultaten. Ook de medische stafleden kregen een veeg uit de pan: hun betrokkenheid bij het wel en wee van de patiënt was minimaal; interesse in de medische wetenschap was ver te zoeken.
In het bijzonder ergerde Cabot zich aan de gebrekkige praktijkvoering in tal van ziekenhuizen. Door de immense groei van het aantal ziekenhuizen aan het begin van de twintigste eeuw nam ook het aantal laboratoriumbepalingen, röntgenonderzoeken en operaties schrikbarend toe. Van een efficiënte praktijkvoering was nauwelijks sprake. Samen met zijn collega, de Bostonse chirurg Emest Amory Codman (1869-1940) (zie daar), heeft Cabot er alles aan gedaan om de professionele bedrijfsvoering in de ziekenhuizen op een hoger peil te brengen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
