Eerste Medisch Systematische Ingerichte Encyclopedie

Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)

Gepubliceerd op 11-01-2021

Jackson-epilepsie

betekenis & definitie

focale of haardepilepsie, een aandoening waarbij in het begin kleine (meestal ook clonische) trekkingen optreden in enkele spiergroepen en tijdens het volle bewustzijn van de patiënt; indien de aandoening voortschrijdt, treden later volledige toevallen op, welke dan vaak nog beginnen met diezelfde spiertrekkingen (deze vormen dan de aura). Vroeger waren dit de enige vormen van epilepsie waar men direct bij wist waar ongeveer (in de hersenschors) de oorzaak (litteken, gezwel enz.) van de toevallen zich bevond.

Er komen ook aanvallen van plaatselijke gevoelsstoomissen voor, de z.g. sensibele Jacksonaanvallen; genoemd naar de Engelse neuroloog John H. Jackson (1834-1911).Door de encefalografie (en vooral door de electroencefalografie) kan men tegenwoordig een haard voor de epilepsie beter aantonen en met meer succes behandelen.