Contractuur

betekenis & definitie

een langdurig samengetrokken blijven, hetzij door kramp (spastische —) of door schrompeling; contractuur van Dupuytren (zie aldaar) ontstaat in de hand door schrompeling van het peesblad van de handpalm. Soms noemt men ook een onverandelijke gebogen stand ten gevolge van een arthrosis óók een „arthrogene contractuur”.