Wat is de betekenis van teweegbrengen?

(bracht teweeg, heeft teweeggebracht), tot stand brengen, doen ontstaan, veroorzaken : dat heeft onrust teweeggebracht; een grote verandering teweegbrengen.

teweegbrengen - Werkwoord 1. veroorzaken

teweegbrengen - onregelmatig werkwoord uitspraak: te-weeg-bren-gen 1. de oorzaak zijn van de dingen die volgen ♢ zijn reactie heeft veel teweeggebracht Onregelmatig werkwoord: te-weeg-bren-gen ik breng teweeg (......

v., toweibringe; iets —, eat birier(d)e, bireare, biruorje, biruorkje.

bracht teweeg, h. teweeggebracht (eig. te wege, d. i. op de weg brengen; veroorzaken): sensatie teweegbrengen in de Kamer.

[teweeg, te + weg, op weg, aan de gang brengen) (bracht teweeg, heeft teweeggebracht) tot stand, ten uitvoer brengen, doen gebeuren: een verandering -. Syn. ➝ aanrichten, bewerken.

(bracht teweeg, heeft teweeggebracht), tot stand brengen, doen ontstaan, veroorzaken.

Teweegbrengen - (bracht teweeg, heeft teweeggebracht), veroorzaken : dat heeft onrust teweeggebracht.

zie Aanrichten, zie Berokkenen, zie Bewerken.