"Afwijking", veelal van wat normaal wordt beschouwd, waarbij je hyper actief bent, snel afgeleid, je moeilijk kunt concentreren, je met van alles tegelijk bezig bent. De "afwijking"kan dus verschillen als het "normale" gaat verschillen.
Mensen met de diagnose ADHD zijn beweeglijk, snel afgeleid, missen concentratie mogelijkheden, zijn onrustig en minder voorspelbaar in hun motoriek en in hun denken. Ze zijn gevoelig voor prikkels van buitenaf, en zij zoeken de prikkels zelf op wanneer die ontbreken.Mensen met ADHD hebben een "aandachtstekort". Het betekent dat zij in mindere mate aandacht schenken aan hun omgeving omdat het voor hen niet goed mogelijk is om de aandacht bij één ding tegelijk te houden (concentratiegebrek). Hun hyperactiviteit kan zich uiten door lichamelijke onrust, maar ook door innerlijke onrust en impulsiviteit en er kan er ook sprake zijn van overmatige beweeglijkheid. De mate en manier van beweeglijkheid is voor elke ADHD'er verschillend. Sommigen maken voornamelijk grote bewegingen met benen of armen, sommigen friemelen meer met de vingers en handen. De beweeglijkheid kan in verschillende situaties ontstaan of verergeren. Over het algemeen zijn dat situaties met stress of een drukke omgeving (een situatie waarin veel prikkels moeten worden verwerkt). Soms leidt dit tot problemen. Vaak ook niet. Het hoort bij de persoon. Iemand met ADHD kan vaak minder goed onderscheid maken tussen belangrijke en minder belangrijke zaken. Deze gegevens zijn relevant om de ADHD te begrijpen een ‘eigen plek’ te geven in een arbeidssetting, in een schoolse situatie en kan dus ‘aangebracht’ worden.
