sexy-son principe - Hypothese die het voorkomen van zeer prachtige en opvallende tooi bij mannetjes (bijvoorbeeld de staart bij de pauw), met als enige functie uitverkoren te worden door een wijfje, verklaart. Bij het fylogenetisch ontstaan van de tooi had het de functie aan de wijfjes kenbaar te maken dat het mannetje vrij was van ziekte en parasieten en dus goede genen had. Hoe opvallender de tooikenmerken, hoe beter de conditie, dus hoe beter de genen en dus hoe groter de aantrekkingskracht van het mannetje voor het wijfje. Doordat mannetjes met sterker opvallende kenmerken meer werden uitverkoren en dus meer nakomelingen hadden dan andere, ontstond een selectiedruk voor deze kenmerken, en werden ze in de loop van de evolutie steeds sterker geaccentueerd. De soms absurde toename van deze opvallende kenmerken noemt men ook de despotische mode. De functie veranderde in die zin dat de tooi niet meer verwees naar een goede conditie, maar dat het voor een wijfje de zekerheid op aantrekkelijke zonen (‘sexy sons’) leverde. Paren met een mannetje met prachtige, opvallende kenmerken betekende idem zonen, en dus veel kleinkinderen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk